Arkady Saulski - Serce Lodu

Ostatnio coraz częściej sięgam po polskich autorów. Nie myślcie, że jestem do nich uprzedzona, ale złożyło się na to bardzo wiele czynników (afer), które skutecznie odstraszyły mnie od naszych rodzimych twórców. Niektórych wciąż będę omijać szerokim łukiem, a inni skradną moje serce. Tym razem skusiłam się na twórczość Arkadego Saulskiego, o którym wcześniej kompletnie nic nie słyszałam, a z tego, co się dowiedziałam, to już jego trzecia powieść. Serce Lodu to jeden z tych tytułów, który zaintrygował mnie swoim opisem. Nie zdradzał zbyt wiele, ale za to zapowiadał ciekawą przygodę… miałam tylko nadzieję, że moje przeczucie mnie nie myli i będę się po prostu dobrze bawić! Dokąd zabiera nas świat wykreowany przez autora?

Kiedyś światem władała magia, lecz po wielkiej wojnie magów, została zakazana. W odległej krainie, gdzie dawne plemiona muszą zmagać się z mroźnym klimatem, jej pozostałości są najsilniejsze. Lecz dzieje się tam coś dziwnego… plemiona się jednoczą, choć dotąd ciągle się spierały. Miasta zostają oblężone. Pod ich bramami stoi armia barbarzyńców, szamanów i nadprzyrodzonych istot. Są całkowicie bezbronni wobec mocy, która na nich napiera…

Ksiądz Seth i Erin Barinor – dawny żołnierz, wyruszają zbadać lodowy kontynent. Muszą przerwać rzeź i zapobiec przejęciu tajemniczego, pradawnego artefaktu. Serce Lodu… nikt nie wie, czy naprawdę istnieje. Ale jeśli pogłoski są prawdziwe, świat czeka zagłada…

Czy uda im się przetrwać i zapobiec wojnie?

Czy Serce Lodu istnieje?

Rzadko kiedy sięgam po książki fantasy, które zamykają się w jednym tomie. Zazwyczaj w moje ręce trafiają historie, które mają trzy części lub więcej… potem i tak zawsze mi mało (ale o tym opowiem innym razem). I oczywiście, czuję niedosyt! Wykreowany świat, choć mroźny i nieprzystępny, niezwykle mnie oczarował. Dał mi wszystko, czego szukam w powieściach z tego gatunku – magia, brutalność, bohaterowie o ciekawych osobowościach i ten dreszczyk emocji, który pojawia się w trakcie czytania. To była idealna odskocznia od rzeczywistości. I pewnie, gdyby nie inne obowiązki, pochłonęłabym lekturę w jeden wieczór, bo ciężko się było od niej oderwać!

„Tylko modlitwa i szczera wiara mogą ocalić duszę człowieka przed upadkiem, a świat przed zniszczeniem. Czasem wiedza musi być zakazana.”

Erin Barinor kiedyś był żołnierzem, teraz jest najemnikiem, oszustem i znawcą pozostałości po dawnej cywilizacji. Nie wiele brakowało, a kat skróciłby go o głowę. Na całe szczęście, jego umiejętności były potrzebne pewnemu księdzu, który uratował go przed wyrokiem. Dostał jedyna w swoim rodzaju szansę, choć misja jest czystym samobójstwem. Czeka go ciężkie zdanie, a może nawet śmierć…

Seth jest zwyczajnym księdzem, a przynajmniej takie sprawia wrażenie. Skrywa nie jedną tajemnicę, nie chwali się swoimi umiejętnościami, ale gdy musi ich użyć, nie waha się ani chwili. Na polecenie samego papieża wyrusza na odległy kontynent, by sprawdzić, czy pogłoski są prawdziwe, a w ostateczności, musi zdobyć Serce Lodu, zanim trafi w niepowołane ręce.

Czy ten dziwny duet, może pokonać wielką armię, a przy tym nie zginąć?

Na pierwszy rzut oka, kiedy trzymamy już książkę w ręku, możemy zauważyć przepiękną szatę graficzną, która w zestawieniu z twardą okładką, robi cudowne wrażenie. A zanim zaczniemy czytać, mamy okazję zapoznać się z mapą przedstawionego świata. W środku podczas lektury znajdujemy również ilustracje, których moim zdaniem mogłoby być więcej. W szczególności mogłyby zostać zobrazowane kreatury, które się pojawiają. Lubię patrzeć na inny punkt widzenia danej istoty. Zawsze mnie ciekawi, czy ktoś sobie ją wyobraża tak jak ja, czy może jednak obraz w naszej wyobraźni się różni.

Autor wyposażył bohaterów w ogromne ilości umiejętności, które stopniowo były nam ujawniane, nie zabrakło również dużego pokładu szczęścia. I gdybym miała skupić się na tych dwóch aspektach, po dogłębnej analizie, mogłabym się przyczepić, że momentami jednego lub drugiego jest zbyt dużo, co niezwykle ułatwia Sethowi i Erinowi przeprawę przez hordy barbarzyńców. Również pewne rzeczy dzieją się zbyt szybko, fabuła gna i nie ma chwili wytchnienia, ale jest to cecha jednoczęściowych historii. Nie ma czasu na rozciąganie – trzeba pisać krótko, zwięźle i na temat. Choć trzeba przyznać, że mimo wszystko, autor ma ogromne pole do popisu, może spokojnie napisać drugi tom, wystarczy tylko dobry pomysł!

I na sam koniec zostawiłam fantastyczne dialogi, które w ciekawy sposób obrazują nam wydarzenia, które miały miejsce przed obecnym punktem historii. W tym wszystkim bardzo dużą rolę ma kościół i wierzenia dzikich plemion… i wciąż mam wrażenie, że tam, gdzie pojawia się jedna, słuszna wiara, tam zaczynają się kłopoty. Czy to w świecie fikcji, czy w realnym życiu, dlatego nie lubię powieści, w których jest ten temat poruszany, bo w łatwy sposób można się sparzyć podczas pisania opinii. Na całe szczęście autor miał solidną argumentację i w ciekawy sposób wyjaśnił taki zabieg.

No cóż, Serce Lodu to kawał dobrej historii, która wciągnie każdego fana fantasy. Z czystym sumieniem, mogę polecić wam tę książkę.

Moja ocena 7/10

Liczba stron: 352

Data premiery: 15 marca 2019

Wydawnictwo: Fabryka Słów