Laure Eve - Urok Grace'ów

„Urok Grace’ów”, to kolejna wakacyjna propozycja od Wydawnictwa Feeria Young. I już od momentu pojawienia się w katalogu z nowościami, budzi wiele emocji i niepokoju. Dość długo rozważałam, czy jestem gotowa, aby się z nią zapoznać, bo tak naprawdę nie wiedziałam, czego mogę się po niej spodziewać. A kiedy miałam ją już na półce swój egzemplarz, pierwsze pojawiające się opinie nie zachęcały mnie do przeczytania tego tytułu. Tylko moja ciekawość nie dawała mi spokoju, zastanawiałam się, dlaczego recenzje poszczególnych blogerów są tak bardzo rozbieżne, było to nadzwyczaj dziwne…

Małe miasteczko, jedna rodzina, która jest na językach całego miasta i miejscowe liceum, w którym rządzi rodzeństwo Grace’ów, a wszystko za sprawą magii, którą ponoć się zajmują.

Cała szkoła desperacko pragnie, aby znaleźć się w zasięgu zainteresowania, któregoś z Grace’ów, ale ten zaszczyt jest zarezerwowany dla niewielu. Jest w tym też haczyk, jeśli dana osoba wypadnie z łask rodzeństwa, jest obiektem kpin wszystkich uczniów.

River jest nową uczennicą, która niedawno przeprowadziła się z matką do miasteczka. Jednym z jej marzeń jest, by dostąpić tego niezwykłego zaszczytu i zostać zauważoną. Nieokiełznana siła i tajemnicza aura rodzeństwa przyciąga ją jak magnes…

Tylko że River nie do końca jest szczera, posiada swój mroczny sekret, a o jego istnieniu nikt nawet się nie domyśla…

Już wiem, w czym tkwi problem tego tytułu. Jest to jedna z tych książek, którą albo się kocha, albo nienawidzi. Nie ma nic pomiędzy. Czytelnicy są podzieleni na dwa obozy i to najgorsza z możliwych opcji, bo trzeba opowiedzieć się po którejś ze stron lub zwyczajnie odpuścić sobie czytanie. Ja już nie mam takiego wyboru, zostało mi wypowiedzieć się, co na ten moment o tym wszystkim sądzę. Tak samo było ze „Zmierzchem”, tu buduje się również taka sama sytuacja, a nawet gdzieś czytałam, że „Urok Grace’ów” jest marną kopię sagi o wampirach, a to już daje wiele do myślenia… no cóż, uwielbiam kontrowersyjne tytuły, więc nie pozostaje mi nic innego, jak przedstawić wam moją opinię.

„Kochamy jedno z nich, ale kochamy też ich wszystkich - odpowiedział -Wszystkich Grace'ów. Chcemy być nimi, chcemy ich kochać i chcemy, żeby oni kochali nas. To klątwa. Nie rozumiesz? To jest klątwa Grace'ów.”

River stara się, żeby nikt jej nie zauważał no prawie nikt, zależy jej na atencji Greac’ów. Na co dzień jest zwykłą szarą myszką w dodatku bardzo niepewną siebie, a od reszty uczniów odgradza się wielkim murem. Nikogo nie dopuszcza do siebie, skrzętnie ukrywa swoje prawdziwe emocje i zawsze rozważa każdą możliwą opcję. Potajemnie kocha się w jednym z Greac’ów – Fenrinie, nikt nie wie o jej uczuciu, a ona świetnie odgrywa rolę obojętnej nastolatki, która nie rozumie zachwytu całej szkoły, jak i fenomenu tego rodzeństwa. Tylko przypadek sprawia, że pewnego dnia zostaje zauważona. I nie zamierza tej szansy zmarnować. Od tej pory pochłania każde słowo rodzeństwa. Jest nimi zauroczona i stara się jak najwięcej, od nich dowiedzieć.

„To, co ludzie demonstrują, wskazuje, jacy chcieliby być. To zaś, co ukrywają, wskazuje, kim naprawdę są.”

Owszem początek może lekko przypominać, że gdzieś już coś takiego było. Tajemnicze rodzeństwo, wieczne plotki i szara nastolatka, która jest nowa w mieście. Znacie to? Czytaliście już? To pewnie na języki ciśnie się wam jeden tytuł – „Zmierzch”. Ale według mnie na tym można zakończyć porównywanie, bo to, co dalej dzieje się w tej książce, jest całkowitym przeciwieństwem tej sagi. Przez co całkowicie wsiąknęłam w ten świat, w którym magia zarazem jest prawdziwa, na wyciągnięcie ręki, ale także zwykłym złudzeniem. I, mimo że lekturę skończyłam na kilka minut przed północą, nie żałowałam poświęconego dla niej czasu. W tym wszystkim jest coś intrygującego, pojawiały się momenty, których nie do końca się spodziewałam, ale miałam pewne podejrzenia, nie wszystko było jasne i klarowne, a to mnie urzekło.

Sama główna bohaterka niby irytuje swoją nieporadnością zaś z drugiej strony olbrzymi mur, który wokół siebie zbudowała, nie pozwala na to, aby ją za to znienawidzić. Wręcz pragnie się poznać jej tajemnicę, która stopniowo zostaje ujawniana. Jej posunięcia są przemyślane i dobrze rozegrane. I zastanawiam się, w jaki sposób ewoluuje w kolejnej części. Reszta postaci posiada charaktery, które nie do końca są jasne, ich nieprzewidywalność jest nieodłącznym elementem tej historii. No i pozostaje nam kwestia zakończenia, które daje do myślenia i zwiastuje, że cała zabawa dopiero się rozpocznie, a to był tylko niewinny wstęp do całości. Obym się nie myliła.

Według mnie ta seria ma swój potencjał, co nie zmienia faktu, że większość może nie podzielać ze mną tego zdania. Jak już pisałam, jest to kontrowersyjny tytuł. Z jednej strony przeznaczony dla niewymagającego czytelnika, lekki i przyjemny w odbiorze, a z drugiej ewidentnie zbyt prosty i oklepany, ale nawet mnie starego wyjadacza literatury młodzieżowej i fantastyki, zdołał urzec. Teraz wystarczy poczekać, jak to wszystko dalej się rozwinie, ale według mnie fani „Zmierzchu”, czy nawet „Harry’ego Pottera” będą zadowoleni z tej lektury. I zgadzam się z napisem na okładce – „O tej historii wkrótce będą mówić wszyscy!”. Jestem pewna, że tak będzie, a to wszystko przez dwa fronty, które już się utworzyły – zwolennicy i przeciwnicy. Ja na razie chcę pozostać neutralna.

Moja ocena: 7/10
Liczba stron: 408

Data premiery: 19 lipca 2017

Wydawnictwo: Feeria Young