Przedpremierowo: Francesca Zappia - Eliza i jej potwory

Już niedługo w księgarniach pojawi się książka „Eliza i jej potwory”. Od taka kolejna młodzieżowa powieść. Jednak, kiedy ją zobaczyłam w katalogu, wiedziałam, że muszę objąć ją patronatem medialnym. A Wydawnictwo Feeria Young, umożliwiło mi to. Miałam bardzo silne przeczucie, że będzie to pozycja, która pochłonie mnie, a ja będę nią zachwycona. W szczególności, że jej autorką jest Francesca Zappia, a jej poprzednia książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie (recenzje możecie przeczytać tutaj). I tak naprawdę nie wiedziałam, czego mogę się po tej lekturze spodziewać, miałam nadzieję, że znów zostanę pozytywnie zaskoczona. Czy tak się stało?

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak to jest być autorem popularnego komiksu?

Eliza Mirk to autorka najpopularniejszego komiksu w internecie – Morza potwornego. Mimo rzeszy fanów boryka się brakiem przyjaciół i nieśmiałością. Za to w wirtualnym świecie tam, gdzie jest LadyKonstelacją, nie może liczyć na chwilę spokoju.

Jest nerdem i żyje tylko w sieci, lecz to jest to, co kocha…

I wtedy do jej szkoły trafia Wallace. Skryty i małomówny chłopak, który jak się okazuje, jest jednym z fanów Morza potwornego. Chłopak sprawia, że Eliza dopuszcza do siebie myśl, że może funkcjonować poza obrębem sieci. Realne życie, choć wciąż przerażające, zaczyna ją intrygować…

Między nimi wisi tajemnica, której za nic w świecie Eliza nie chce wyjawić. Jednak bywa i tak, że wszystko kiedyś wyjdzie na jaw, a cały dotąd zbudowany bezpieczny świat, runie bezpowrotnie.

Czy Eliza poradzi sobie ze swoimi lękami? Czy przetrwa wszystkie trudności, z którymi będzie musiała się zmierzyć?

Mogę stwierdzić tylko, że ta książka była dla mnie strzałem w dziesiątkę. Od pierwszych stron byłam zafascynowana tą historią, chłonęłam ją jak gąbka wodę. Moje przeczucie mnie nie zawiodło. Znalazłam tam wszystko, co jest mi na ten moment bardzo bliskie. Niby lektura jest bardzo banalna, ale do tej pory nie spotkałam się z podobną fabułą, może coś przeoczyłam, ale jak dla mnie ta historia wnosi powiew czegoś świeżego na nasz rynek, coś, w czym odnajdzie się tysiące nastolatków i nie tylko, bo ci starsi czytelnicy, także są przecież w jakiś sposób związani z tym światem.

Eliza to zwyczajna szara myszka, która do perfekcji opanowała sztukę niewyróżniania się w tłumie innych uczniów swojego liceum. Jest zwykłym odludkiem, którego każdy unika, a czasami tylko zaczepia po to, by się pośmiać. Odżywa w sieci, tam jest podziwiana i uwielbiana przez setki czytelników jej komiksu. Posiada także dwójkę oddanych przyjaciół, z którymi spędza na czacie długie godziny, o ile w danym momencie nie tworzy plansz Morza potwornego. Jej rodzina tak naprawdę nie wie, do jakiego stopnia ta cała jej pasja się rozrosła, a Elizie jest to na rękę, bo boi się o swoja tożsamość. Nie chce się ujawniać, woli pozostać anonimowa.

Jeśli jesteście fanami cospleyu, komiksów, fanfików, shipów i innych tego typu rzeczy, a może sami coś takiego tworzycie, to jestem przekonana, że wam również spodoba się ta pozycja. I nie myślcie sobie, że ona jest tylko o tym, bo tak naprawdę zawiera w sobie wiele cennych życiowych lekcji. Przede wszystkim, pokazuje walkę z własnymi demonami, lękami i trudnościami w odnalezieniu własnego „ja”. Widzimy także, jak bardzo ważna jest komunikacja z najbliższymi, a także, że bycie innym wcale nie jest takie złe, jakby się wydawało. Bo przecież najważniejsze jest to, aby odnaleźć swoje miejsce we wszechświecie i to, co sprawia nam największą radość.

Francesca Zappia poruszyła temat, który w dobie internetu jest czymś, z czym spotykamy się na co dzień. Przedstawiła to w lekki i bardzo przyjemny sposób. Doskonale przedstawiła problemy, które są z tym związane. A dzięki temu książkę czyta się jednym tchem, ja nie mogłam się od niej oderwać i żałowałam, że tak szybko się skończyła. Jej urozmaiceniem są cudowne wstawki z Morza potwornego, z wielką chęcią bym przeczytała taki komiks. Jeżeli chodzi o bohaterów tej książki, to byli zdecydowanie bardzo dobrze zobrazowani. Nie zawsze pochwalałam ich decyzje, ale były one całkowicie zrozumiałe, jednak Wallace w pewnym momencie przekroczył wszelkie granice, a jego zachowanie nie podobało mu się w zupełności. I mimo wszystko wciąż uważam go za zwykłego dupka.

Cóż mogę wam więcej powiedzieć… pokochałam tę książkę, całym swoim serduszkiem i mam nadzieję, że wy również podzielicie mój entuzjazm i pokochacie ją tak samo mocno, jak ja!

Moja ocena: 9/10

Liczba stron: 400

Data premiery: 25 października 2017

Wydawnictwo: Feeria Young