C.C. Hunter - Zabrana o zmierzchu

19 listopada swoją premierę miała kolejna część Wodospadów Cienia. Pozycja obowiązkowa dla czytelników poprzednich dwóch tomów o Kylie. Czas się przekonać kim jest dziewczyna i co oznaczają jej moce… Dla jeszcze niezdecydowanych, napiszę krótko, nie zastanawiajcie się, tylko bierzcie się za czytanie.

Przyszedł czas na spotkanie Kylie i jej dziadków. Tylko oni mogą doprowadzić dziewczynę na trop rozwiązania zagadki, która pomoże jej ustalić czym jest. Jednak byłoby to zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe. Staruszkowie, którzy pojawili się w obozie, mogą być oszustami. Spotkanie zostaje przerwane, a pytań pojawia się jeszcze więcej. Rozpoczyna się walka o prawdę oraz o życie Kylie i jej bliskich. Prawda jest zaskakująca i niesie za sobą ciemną stronę przeszłości. Ale to nie wszystko z czym musi sobie poradzić nastolatka. Duch, który ją nawiedza ma amnezję, przez co przysparza jej wiele problemów. Pojawiają się dziwne zwierzęta i wydaje się, że ją prześladują. Zło próbuje ją dopaść…

Co ją jeszcze czeka? Kim okaże się być i co oznaczają jej moce?

Kolejny tom, już trzeci, został przeze mnie pochłonięty w kilka godzin. Nie mogłam oderwać się od czytania, cały czas pragnęłam poznać odpowiedź na te najważniejsze pytanie – „Czym jest Kylie”. Teraz zastanawiacie się czy już znam rozwiązanie – o tym musicie się sami przekonać. Autorka zostawiła nas z kolejnym stosem pytań, przez co byłam bardzo rozdrażniona po zakończeniu książki. Z każdą częścią pojawiają się coraz to nowsze pytania, a do ich rozwiązania jest dalej niż bliżej. Najgorsze jest w tym wszystkim czekanie na kolejny tom, niesie on ze sobą nadzieję, że poznamy większość odpowiedzi na nurtujące nas pytania, ale za nim to się wydarzy, czekanie może być wielką męczarnią.

Kylie, no cóż, nie wiele zmieniła się od ostatniego spotkania. Dalej ma dziwne pomysły, a także jest porywcza. Nie radzi sobie z tymi wszystkimi problemami, choć próbuje je jakoś rozwiązywać. Oprócz pochodzenia jej największym problemem są chłopcy. Derek i Lucas. Musi się w końcu zdecydować, którego wybierze. Jej zachowanie, nie jednokrotnie mnie irytowało, jednak plusem jest to, że mniej niż w poprzednich częściach.

Czego można się spodziewać po „Zabranej o zmierzchu”?

Na pewno tego, że autorka rozwinęła swoje umiejętności, przez co, bardziej wciągamy się  w ten świat. Wszystko nabiera tempa, akcja nie zwalnia nawet na chwile. Zostajemy bardzo brutalnie wciągnięci, do wykreowanego przez autorkę świata, a po zakończeniu, chce się więcej. Wątek w tej części jest bardzo pozytywnym zaskoczeniem. Jest niebezpiecznie i bardzo mrocznie. Nie skupiamy się już tak wiele, na rozterkach miłosnych bohaterki. Owszem mamy z nimi do czynienia, ale jest ich ,mniej i są zepchnięte na dalszy plan. Tym razem dostajemy od samego początku, dużą dawkę adrenaliny. Nagłe zwroty akcji mogą szokować i przyprawiać o zawrót głowy. Już nic nie jest takie pewne, ani niczego nie można przewidzieć.

Nie obędzie się jednak bez minusów. Miałam duży problem z odnalezieniem się w czasie. Wydawało mi się, że sama autorka zbyt wiele wydarzeń upchnęła w jednym dniu lub sama się myliła w niektórych momentach podsumowując ubiegłe wydarzenia, przez co czytelnik także był wprowadzany w błąd. Dni wydawały się bardzo długie, albo nagle skrócone, w przypadku nocy było podobnie. Niby jest to taki drobny błąd ale może wpłynąć na jakość czytania i na nasze wrażenia.

Moja ocena: 8/10

Liczba stron: 400

Data premiery: 19.11.2014

Wydawnictwo: Feeria