Kudan Naduka, Makoto Sanada - Aniołowie Zbrodni t.1

Aniołowie Zbrodni to nowość od wydawnictwa Waneko, która zaciekawiła mnie swoim opisem (i najwidoczniej, słabo czytam ze zrozumieniem). Dziewczyna, która nie pamięta, jak się znalazła w danym miejscu i chłopak z kosą, stojący nad nią, brzmi całkiem nieźle. Z drugiej strony dałam się również złapać na to jedno chwytliwe słowo „aniołowie”… po cichu liczyłam na jakąś historię o upadłych skrzydlastych, która od początku wciągnie mnie do tego świata. Dawno nie miałam w rękach pozycji, która wpisałaby się w takie klimaty, a z chęcią bym coś takiego przeczytała. Niestety, jak to w życiu bywa, nie wszystko jest tym, czym nam się wydaje…

Budzisz się w jakiejś piwnicy, a twoim ostatnim wspomnieniem jest to, że powinieneś być w szpitalu…

Próbujesz znaleźć wyjście z tego dziwnego miejsca, ale z każdym krokiem dowiadujesz się, że znajdujesz się w chorej grze…

Gdzie stawkę jest twoje życie!

Trzynastoletnia Ray musi znaleźć wyjście, by wrócić do rodziny. Kiedy przestraszona błądzi po piwnicy, staje przed nią chłopak w bandażach… jest krok od śmierci.

Czy dziewczynka zdoła uciec?

Co znajdzie na kolejnych piętrach budynku?

Aniołowie Zbrodni to takie połączenie gry z horrorem. Seryjny zabójca, latający z kosą, a także inni oprawcy, mają wzbudzić w czytelniku uczucie grozy. Niestety, nie przepadam za horrorami, nie dlatego, że się ich boję, tylko dlatego, że w książce lub też mandze, jestem w stanie dojrzeć wszystkie niedorzeczności takich tytułów, co zazwyczaj kończy się głęboką irytacją… żaden dotychczas czytany przeze mnie horror, nie uzyskał noty większej niż cztery punkty na dziesięć możliwych. O ile w telewizji nie oglądam takich produkcji, bo później nie mogę spać, tak w literaturze wieje nudą. Wiem, jestem inna! Dlatego też mam mieszane uczucia, co do tej pozycji. Nie potrafię się określić, czy jestem ciekawa dalszych tomików, czy może jednak powinnam sobie odpuścić…

„W miejscu tym kondygnację każdą zamieszkuje osoba jej stosowna zaś zasada ich łącząca broni im opuszczać piętra swego. Jeśli pragniesz uniknąć końca z ręki ich, możesz jeno zbiec na piętro wyższe.”

Trzynastoletnia Ray miała trafić na terapię po tym, jak była świadkiem morderstwa. W tym celu dziewczynka udała się do szpitala… i to jej ostatnie wspomnienie, które posiada. Niestety, na ścianach piwnicy, w której się znajduje, odkrywa wycinki z gazet o seryjnym mordercy. I nie musi długo czekać, by go spotkać. Aby przeżyć, trzeba uciekać. By tego dokonać, trzeba mieć klucz do windy, która jest jedynym wyjściem, a także drogą na kolejne piętro, gdzie cała zabawa zaczyna się ponownie. Tylko kilka pięter dzieli ją od wolności, czy da radę dotrzeć do wyjścia? A może na którymś z nich zginie?

W pierwszym tomiku, oprócz Ray, poznajemy jeszcze dwie postacie. Na ten moment, mogę powiedzieć, że bohaterowie są dobrze nakreśleni, mają ciekawe charaktery, a także motywacje, które nimi kierują. Akcja dopiero się rozwija, ale nie brakuje nieoczekiwanych zwrotów, które delikatnie nas zaskakują. Kreska jest ładna, posiada wiele szczegółów i świetnie oddaje emocje. Dlatego nie mogę się do niczego przyczepić. Manga posiada wiele zalet, a wad, przynajmniej na ten moment, nie znalazłam. Co jest dużym plusem, bo spodziewałam się spłyconych wątków, niezrozumiałej sieczki i ogólnie mojej frustracji. Ale czy to wystarczy, bym sięgnęła po kolejne części? Nie wiem.

O ile emocje bohaterów są jasne i zrozumiałe, tak moje były nijakie. Nie odczuwałam zachwytu ani grozy. Sytuacje, które powinny wzbudzić we mnie nerwowe napięcie i oczekiwanie, nie zrobiły na mnie większego wrażenia. Nie mogę powiedzieć, że manga była przewidywalna, bo moje spekulacje nie były trafne. Jednak miałam pewność, że lada moment coś się pojawi, by pociągnąć fabułę dalej. Inaczej główna bohaterka zginęłaby już w pierwszych rozdziałach. Oczywiście nie sugerujcie się moimi odczuciami, bo jak już wspominałam przy takich tytułach „jestem inna”. Wszystko zależy od tego, w jaki sposób wy reagujecie na horrory…

Aniołowie Zbrodni to manga, którą mogę polecić miłośnikom grozy. Jeśli lubicie takie czytadła, to śmiało, bawcie się dobrze podczas lektury! Ja tymczasem poszukam czegoś bardziej dopasowanego do mojego gustu!

Moja ocena: 5/10

Liczba stron: 164

Data premiery: 1 sierpnia 2018

Wydawnictwo: Waneko