Victor Venerdi - Emportante

Jak wiecie jestem jednym z recenzentów akcji Polacy nie gęsi i swoich autorów mają. Spotykamy się z różnymi gatunkami literatury polskiej. Tym razem zgłosił się do nas poeta, który prowadzi swoją stronę http://www.victor-venerdi.pl/ , gdzie zamieszcza swoje wierszę. Jest to dla mnie duże wyzwanie. Po pierwsze nie interesuje się poezją, a na pewno nigdy jej nie recenzowałam., Ale czas się rozwijać i spróbować.

Na stronie internetowej znajdziemy wiersze, które są podzielone na cztery działy: Miłość, Cierpienie, Tożsamość i Przebaczenie. W każdym z działów jest po kilka wierszy, a najwięcej jest tych o miłości.

MIŁOŚĆ

W wierszach o miłości nie znajdziemy szczęścia, są one smutne i najczęściej o niespełnionej miłości. Na stronie jest zamieszczone zaledwie osiem takich wierszy. Są one piękne i bardzo głębokie. Zmuszają do przemyśleń i poświęcenia im trochę więcej czasu. Pozostawiają po sobie ślad i człowiek mimowolnie do nich wraca, aby sprawdzić czy na pewno je zrozumiał, tak jak by poeta tego sobie życzył.

CIERPIENIE

Znajdziemy tu zaledwie trzy wiersze, przepełnione bólem, stratą i cierpieniem. Także w jednym utworze odnajdziemy stratę po bliskiej osobie. Przypominają nam o naszym cierpieniu i z czym ono się wiązało. Zmuszają do refleksji i przypomina nam, że my też cierpieliśmy, albo dalej cierpimy.

TOŻSAMOŚĆ

Tak naprawdę każdy z nas, kiedyś zadawał sobie pytanie kim jesteśmy. Tu znajdziemy takie pytanie między wierszami. Bynajmniej czytając, znalazłam motywy poszukiwania siebie oraz odkrywania prawdy. Jest to bardzo ciężki temat. Może być wiele odpowiedzi, a żadna tak naprawdę nie będzie prawdziwa. Ukłon w stronę autora, że udało mu się napisać w ten sposób swoje wiersze. Nie zadaje on zbędnych pytań ale także nie udziela na nie odpowiedzi.

PRZEBACZENIE

Ciężko jest przebaczać, jak i uzyskać przebaczenie. Autor się tego nie boi. Pisze co myśli i w jaki sposób to interpretuje. Po tych wierszach zastanowiłam się ilu mam wrogów, którzy nie uzyskają ode mnie przebaczenia, ile razy przebaczyłam oraz kto mi przebaczył. Najgorsze jest w tym wszystkim, iż nasze winy lub winy innych nigdy nie zostaną zapomniane. Będą jak rana, która w każdej chwili może się otworzyć.

Podsumowując to wszystko można stwierdzić, że kilka wierszy zmusza nas do refleksji. Zastanawiałam się w jaki sposób jest to możliwe. Może dlatego, że starałam się przyjrzeć im dogłębnie i zrozumieć każdy ukryty sens. Same wiersze są piękne same w sobie. Nie znajdziemy tu szczęścia, ale są pokazane inne uczucia, które również są bardzo ważne w naszym życiu, a często o nich zapominamy.

W stylu pisania pana Victora, rzuciły mi się w oczy dwie rzeczy - brak znaków interpunkcyjnych oraz brak dużych liter, które rozpoczynały by zdanie. Nie wiem czy jest to błąd - po prostu to zaobserwowałam. Niestety na co dzień nie czytam poezji, jak i również nie jestem jej znawcą, więc nie wytykam błędów, tylko pisze swoje spostrzeżenia. Te dwa braki nie przeszkadzają w niczym - a w czytaniu szczególnie.

Victor Venerdi pisze pod pseudonimem literackim. Jest to młody poeta, który ma zaledwie dwadzieścia pięć lat. Urodził się w Warszawie w 1989 roku. Prowadzi również swojego fanpage na Facebooku <klik>. 

Recenzje bierze udział w akcji 

_________________________________________________________________________________

PS. Piszcie szczerze co sądzicie. Jest to pierwsza taka moja recenzja i nie mam żadnego doświadczenia. Czekam na wasze opinie.