Kana Yamamoto - Shinigami Doggy t.1

Wydawnictwo Waneko to jeden z tych wydawców, który dba o swojego czytelnika. Zawsze wszystko pojawia się w terminie (rzadko kiedy zdarzają się niewielkie opóźnienia, najwyżej kilkudniowe), wprowadza na nasz rynek stos tytułów – nowszych i starszych, na które wszyscy czekają, ale także pojawiają się mniej znane czytadła, które mogą zyskać rzeszę fanów. Mimo że od premiery Shinigami Doggy minęło już kilka miesięcy, to dopiero teraz mogłam się zapoznać z tą mangą. Nie mogę powiedzieć, bym jakoś wyjątkowo czekała na ten tytuł, ale zaciekawił mnie na swój sposób, choć spodziewałam się bardzo schematycznej fabuły… Czy ta historia mnie urzekła?

Pewnego dnia, w przedziwnych okolicznościach, Ken ginie pod kołami tira. Jego zbłąkana dusza trafi do zaświatów i przez małą pomyłkę, gdyż został uznany przez boga śmierci za kobietę, trafia przed oblicze Shina, który chce spełnić jego ostatnie życzenie…

Shin przywróci go do życia, jeśli Ken pomoże jednej zbłąkanej duszy, przejść na drugą stronę… niby układ jest prosty, ale przy bogu śmierci, który posiada spory zapas sztuczek, ciężko wykonać zadanie.

Chłopak ochoczo przystaje na takie rozwiązanie, ale nie mógł przewidzieć tego, że będzie to początek końca jego wolności!

Jak można było się spodziewać, od początku możemy zauważyć pewną schematyczność całej fabuły – niepozorny chłopak, bez przyjaciół, ciężko pracujący (musi pomóc w utrzymaniu domu i rodzeństwa), w bardzo głupkowaty sposób traci życie. Oczywiście nie może odejść spokojnie ze świata żywych, bo rodzina nie da sobie rady bez niego i ten za wszelką cenę chcę powrócić. Ile już takich wątków widzieliśmy? W ilu tytułach przejawiał się ten schemat? No właśnie – w niezliczonej ilości. Nie sądzę, by coś w tej mandze mogło was zaskoczyć, ale jeśli poszukujecie jakiegoś lekkiego czytadła, to może być to całkiem przyjemna przygoda…

Ken to uczeń liceum – obowiązkowy, sumienny, ale także przepracowany i rozkojarzony, co może tylko potwierdzić jego niecodzienny i jakże głupi sposób śmierci. I nie, nie chodzi tutaj o to, że dziwacznie jest zginąć pod kołami tira, ale powód, dla którego znalazł się na ulicy… choć z drugiej strony, jak pozna się dokładniej jego sytuację życiową, staje się to bardziej zrozumiałe. Jak na swój młody wiek jest bardzo odpowiedzialny i nie boi się żadnej pracy. Jego samoocena jest zaniżona, w szczególności przez swoją drobną posturę i niewielki wzrost. Nawet Shin, który jest bogiem śmierci, wziął go za kobietę. Ale najważniejsze jest to, że nie brakuje mu odwagi, bo potrafi się sprzeciwić Shinowi, który w każdej chwili może zakończyć jego egzystencję…

Manga posiada swój specyficzny humor, który, w szczególności przez wstawki ecchi, nie każdemu może przypaść do gustu. Ale nie zrażajcie się tym, gdyż jest tego bardzo mało i nie jest to tak nachalne, jakby mogło się wydawać, by od razu skreślać ten tytuł. Ot, taka prosta i niewinna komedyjka, która ma za zadanie nas rozbawić do łez. Dodajmy do tego jeszcze odrobinę akcji i mamy całkiem przyjemny tytuł na te długie zimowe wieczory. Przecież najważniejsza jest dobra zabawa! I przynajmniej na ten moment Shinigami Doggy, oferuje nam, że tego akurat nam nie zabraknie.

I tak na koniec, warto wspomnieć o przyjemnej szacie graficznej, którą oferuje nam manga. Rysunki są ładne, tło w większości kadrów jest jasne i nie zawiera zbyt wielu elementów, ale ma to w sobie pewien urok. Nie przytłacza czytelnika ciężkimi detalami, czy przygnębiającym otoczeniem, co oczywiście kojarzyłoby się nam od razu ze śmiercią, zamiast tego, mamy przyjazną aurę i sporą dawkę humoru. I na ten moment jestem zdecydowanie na tak, dla tego tytułu, choć niekoniecznie zakończenie pierwszego tomiku przypadło mi do gustu. Zresztą, manga posiada zaledwie trzy tomiki, więc nie będzie to zbyt długa przygoda… dlatego, chętnie dam się porwać!

Moja ocena: 5/10

Liczba stron: 194

Data premiery: 21 sierpnia 2018

Wydawnictwo: Waneko