Stephen King - Carrie

Jest to moja pierwsza styczność, z tym autorem. Po przeczytaniu kilku pierwszych kartek książki, pierwsze moje wrażenia były takie: książce dużo brakuje do horroru. Na pierwszy rzut oka, to zwykła historia o znęcaniu się nad rówieśnikami.

Carrie chodzi do miejscowej szkoły. Jest inna niż jej rówieśnicy. Według nich jest dziwadłem i powodem do robienia jej przykrych kawałów.

Gdy po lekcji  wychowania fizycznego, podczas prysznica dostaje swoją pierwszą miesiączkę, wszystkie koleżanki się z niej wyśmiewają i obrzucają ją tamponami. Nikt jej nigdy nie wytłumaczył co to jest miesiączka i z czym to się wiążę, dziewczyna była pewna, że się wykrwawi. Nie ma nawet oparcia we własnej matce, bowiem jej matka jest fanatyczką religijną, która próbuje za wszelką cenę uchronić siebie i córkę przed grzechem. A gdy dowiaduję się, że Carrie dostała miesiączkę , zamyka ją w komórce każąc jej się modlić.

Po szoku związanym z pojawieniem się miesiączki i po upokorzeniu jakim przeżyła w szkole, ujawniają się u niej moce telekinezy.

Po zaistniałej sytuacji, jedna z dziewczyn znęcających się nad Carrie pod prysznicem, prosi swojego chłopaka by umówił się z Carrie na bal wiosenny, ten po krótkich namowach zgadza się. Wieczór zapowiada się, że będzie udany. Gdyby nie to, że jedna z dziewczyn wraz ze swoim chłopakiem planuje zemstę na dziewczynie. Bal przemienia się w horror…

Moje oczekiwania, co do tej lektury były o wiele większe. Niestety zawiodłam się, a spodziewałam się czegoś lepszego. Znany pisarz, okładka ciekawa opis także, ale rozmiar książki nie zachwyca swoją objętością. Treść książki napisana łatwym językiem, dzięki czemu łatwo i szybko się czyta.

Moja ocena 4/10

Tłumaczenie: Danuta Górska

Ttytuł oryginału: Carrie
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 8 października 2013
Liczba stron: 208
Kategoria: horror