Marta Grzebuła - Epizod na dwa serca

Już sam tytuł mówi czego możemy się spodziewać po tej książce, a znając pióro autorki wiedziałam, że można szukać głębszego znaczenia. Tym razem również się nie zawiodłam. Ta historia nie jest zwykłym prostym romansem, a pokazuje nam kobiecy umysł tak trudny do odgadnięcia.

Magdalena jest w trakcie rozwodu. Próbuje odbudować swoje życie i swojego ukochanego syna. Przeszła piekło ze swoim  mężem alkoholikiem, przez co musi na nowo utworzyć wszystkie relacje z ludźmi. Pomaga jej e tym nowa praca, w której pokazuje się od całkiem nowej strony, kobiety pewnej siebie. Nikt nie wie przez co przeszła i nikt nie pyta o jej życie. Przypadkowe spotkanie mężczyzny, podczas rozmowy kwalifikacyjnej w wymarzonej firmie, rozpoczyna nowy rozdział, choć jeszcze oboje o tym nie wiedzą. Czy tych dwoje ma szansę na szczęście? Jak Magda pokieruje swoim życiem, czy uda jej się podnieść po wydarzeniach z przeszłości i zburzyć mur w jej głowie, którym tak szczelnie się odgrodziła?

Życie jest okrutne, płata nam figle i plącze nam nasze ścieżki. Potrafi doświadczyć nas boleśnie i przygnieść nas natłokiem wydarzeń, które są nieszczęśliwe. W jednej chwili nasz los może zmienić się o sto osiemdziesiąt stopni, tylko w tedy zależy od nas czy wykorzystamy daną nam szansę. I to w naszym życiu jest jedna wielka niewiadoma, albo weźmiemy byka za rogi, albo polegniemy. W życiu naszej bohaterki właśnie nastąpiła ta chwila. Ona skorzystała z danej jej szansy, ale pozornie stare rany zabliźnione, jednak cały czas bolą. Nie potrafi tylko otworzyć się na miłość, a jej związek z Adrianem, jak sama określa, to tylko epizod.

Cała historia nie jest rozłożona w tygodniach, ani miesiącach tylko w latach. Nie mamy tutaj nagłej fali miłości, ani trwałego związku. Znajdziemy tutaj namiętność i to ulotną. Kobieta musi się zmierzyć z demonami przeszłości, a żaden mężczyzna nie może jej w tym pomóc. Oprócz walki o siebie, mamy walkę o podstawowe uczucia, o wiarę i miłość. Prawdziwa walka o szczęście dopiero się rozpoczyna.

Kobieta to niezbadany obiekt, tylko ona wie, co dzieje się w jej głowie i sercu. Może być dla siebie katem, który nie pozwoli choćby na iskierkę nadziei, że jej życie zmieni się na lepsze. Może oszukiwać się przez całe życie i ominąć drzwi z lepszym jutrem. Może także przeceniać swoje możliwości i opaść na dno. Jak będzie w tym przypadku?

Autorka bawi się nami i naszymi przekonaniami. Jak tylko wpadamy na pomysł, jak reszta losów się potoczy, dostajemy zimny prysznic. Cała książka to istna gra uczuć, tych dobrych, jak i tych złych. Tu nie można być niczego pewnym. I tym razem łezka w oku mi się zakręciła i trzymałam ciągle kciuki za główną bohaterkę. Mamy tutaj opisane, dość subtelnie, sceny namiętnej miłości, które nie są w żaden sposób odrażające, a wręcz umilają i rozbudzają wyobraźnię. Nie znajdziemy tutaj przekoloryzowanej historii, które mamy w innych pospolitych romansach, to pełna bólu życiowego historia, tak prawdziwa, jak nasze własne życie.

Moja ocena: 8/10

Liczba stron: 160

Rok wydania: 2011

Wydawnictwo: Warszawska Firma Wydawnicza