Becca Fitzpatrick - Szeptem

Pierwsze moje spotkanie z Sagą Szeptem było na początku wakacji 2013 roku. Nie miałam w tedy jeszcze bloga, co dało mi tylko pretekst, aby powrócić do tej serii i teraz napisać recenzję. Przeczytałam jeszcze raz pierwszy tom. Byłam ciekawa , czy mi się dalej będzie podobać, tak jak za pierwszym razem, gdy go czytałam. W tedy byłam zachwycona, a teraz…

Szesnastoletnia Nora, przeżyła tragedię, kiedy rok wcześniej zamordowano jej ojca. Od tego tragicznego wydarzenia zmieniło się jej życie. Matka zaczęła pracę na pełen etat, aby utrzymać dom, przez co prawie jej w tym domu nie ma. Wszystko powoli zaczęło się układać i wracać do normy, ale właśnie w tedy nadeszły kolejne zmiany w jej życiu. Pamiętna lekcja biologii i tajemnicy uczeń, którego dotąd nie zauważała. Od tej lekcji miała z nim siedzieć w jednej ławce, a w jej życiu, wszystko zaczęło się zmieniać. Wszystko przez chłopaka, który bardziej ją pociągał, niż się go bała, a przecież powinno być na odwrót. On nie jest złotym chłopcem. A wszystkie te dziwne rzeczy, zaczęły się dziać, wraz z poznaniem, tajemniczego i mrocznego Patcha…

Pierwsze moje spotkanie z Patchem i Norom, przerodziło się w fascynację, tą serią. Drugie spotkanie z bohaterami, było tak samo powalające, jak te pierwsze. Znowu wciągnęłam się w ten opisany świat, który chłonęłam słowo po słowie, stronę po stronie. Te magiczne połącznie z książką jest wręcz zadziwiające, nie spodziewałam się, że czytając po raz drugi tą samą lekturę, będę ją przeżywać równie emocjonalnie, co pierwszy raz.

Nora to zwykła nastolatka, pochłonięta głównie nauką i swoją przyjaciółką Vee. Obie są dla siebie jak siostry i wiedzą o sobie wszystko, ale s swoim przeciwieństwem. Ich życie zmienia się, nagle w ich życiu pojawia się nie tylko Patch, ale także Elliot i Jules. Żaden z nich nie wydaje się być dobrą partią na chłopaka, w szczególności, że powoli ich sekrety są odkrywane, a dziwne zachowanie przyprawia o gęsią skórkę. Nora mimo, że ma dużą swobodę, jak na swój wiek, była bardzo rozsądna, za to głupota Vee, czasem mnie irytowała. Na temat męskich bohater ów, nie będę się rozwijać, bo mogę być nie obiektywna.

Szczerze mówiąc, sama chciałabym spotkać Patcha, na swojej drodze. Jest to facet marzeń nie jednej nastolatki. A dzięki tej książce, znów się poczułam jakbym miała szesnaście lat. Czas tak szybko leci, że czasem zapominam już, jak to było w tym wieku. Ale wiem jedno, mimo wszystko chciałabym być na miejscu Nory.

Nie wiem dlaczego, ale wciąż nie mogę wyjść z podziwu dla tej książki. Jestem nią zachwycona, a przecież takich książek jest wiele. Zastanawiam się, co jest w niej takiego innego, co powoduje ten stan. Styl pisania autorki nie różni się niczym. Jest prosty i przystępny, ale za to świetnie wykreowała postacie, nie wspominając o tym, że umie dodać dreszczyku emocji. Całość jest jak magnez i to bardzo silny, bo od czytana nie można się oderwać. Dodatkowo, podczas czytania, nasze zmysły i emocje są bardzo pobudzone. W niektórych momentach można się przez to pogubić i przenieść do wnętrza książki, nie rozróżniając fikcji od rzeczywistości.

Becca Fitzpatrick dla pisarstwa rzuciła swoją pracę w służbie zdrowia. Szeptem to jej debiut literacki, który od razu stał się bestselerem. W wolnych chwilach oddaje się swoim pasjom: uprawia jogging, kupuje buty i ogląda seriale kryminalne. W obecnym czasie, może pochwalić się siedmioma książkami, które napisała.

Podsumowując, z czystym sumieniem mogę polecić tę książkę każdemu, bo porywa w swoje szponu, mimo kilkukrotnego czytania, co jest niebywałe. A każda dziewczyna, chciałaby mieć takiego Patcha obok siebie, więc warto się z nim już teraz zapoznać…

Moja ocena: 10/10

Liczba stron: 328

Rok wydania: 2010

]Wydawnictwo: Otwarte